CESARIA EVORA

FRANK STOLVOORT

PIETJEPET

ONTMOETING 2005

        
        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 24 oktober 2005 heb ik, samen met vriendin Willemiek, Cesaria voor de eerste keer mogen ontmoeten en in haar kleedkamer mocht ik met haar op de foto. Een grote wens ging in vervulling!. Met dank aan de medewerksters van Carré!!!!!!! 

Hoe? In de pauze naar een garderobemedewerkster om mijn bloemen op te halen, haar gevraagd wat ik kon doen om dit voor elkaar te krijgen, haar verteld dat het mijn grootste wens was. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Eerlijk verteld wat er allemaal speelde met mijn gezondheid. Dat ik het gevoel had van: als het nu niet gebeurt dan misschien nooit meer. 

De medewerkster reageerde heel aardig en heeft de Dutymanager van die avond gebeld en mijn vraag doorgespeeld. Deze kwam na een paar minuten de gang in van Carré en zei dat ze haar best voor me zou doen. Ze is naar de manager van Cesaria, José da Silva,  gelopen, maar hij was in gesprek. Ze zou het later nog een keer proberen en daarom vroeg ze waar ik zat in de zaal.

Ik moet vriendje Rene Snoeks toch ook echt bedanken. Hij belde me 's middags om me veel plezier te wensen die avond. Ik vertelde hem dat ik zo graag op de foto wilde en dat ik dat echt wilde proberen. Hij zei: 'Hoor es Frank jij verlaat vanavond Carré niet eerder dan dan je met haar op de foto bent geweest! Ga er voor, dit is je kans!!!!' Dat heeft echt gewerkt. Mede door deze woorden dorst ik de vraag te stellen aan de medewerkster van Carré.

 

foto's kleedkamer Carré 24 oktober 2005

Na de pauze stond de Dutymanager me met nog een andere medewerkster op te wachten voor in de zaal. Ze had de vraag doorgespeeld aan de manager en na het optreden moest ik naar de backstage deur links van het podium. Een medewerkster zou me naar achteren begeleiden. Ze kon natuurlijk niet garanderen dat het ook zou lukken.....

Ze kwam na een instrumentaal intro op en ik kreeg kippenvel. Het was een prachtig concert! In anderhalf uur zong Cesaria 18 nummers. Vaste prik is een toegift van twee nummers. Het concert van haar duurde anderhalf uur. Tijdens het applaus voor de eerste toegift zijn Willemiek en ik de rij uitgelopen en naar het podium gegaan. Meteen op de knieën want als we waren gaan staan dan stonden we wel heel erg in de weg voor de mensen die achter ons zaten.

Tijdens het slotapplaus pakte ik mijn bloemen en liep langs het podium naar de deur links van het podium. Daar stond inderdaad de medewerkster te wachten. We moesten twee deuren door en we stonden in een halletje naast de coulissen. De medewerkster ging de coulissen in op zoek naar de manager en vertelde ons te wachten. Ze kwam terug en zij dat Cesaria er aan kwam. Ik stond te trillen op mijn benen, echt knikkende knieën. In mijn handen de bos bloemen en de CD Voz d'Amor met viltstift.

En daar kwam ze aangelopen, ondersteund door haar manager José da Silva, met zoals gewoonlijk, een pakje sigaretten in haar handen..... Ze liep op me af en nam de bloemen in ontvangst. En daarna weet ik het niet meer zo precies. Willemiek vertelde dat ik begon te vertellen hoe ik van haar had genoten, haar muziek zo geweldig vindt en dat mijn grootste wens was om samen met haar op de foto te mogen...... 

Ze gebaarde dat we mee moesten komen naar de kleedkamer. Zij voorop en wij er achter aan..... In de kleedkamer pakte ze meteen mijn CD met viltstift, maar ik zei dat ze eerst maar een sigaret op moest steken. Ze ging zitten, stak een sigaret op en pakte de CD en viltstift. José vroeg de camera aan Willemiek en begon foto's te nemen. Ik gaf haar ook mijn enveloppe met de brief, misschien heeft ze de brief later gelezen.

Het lukte manager José niet te flitsen, dus nog eens proberen, weer niet. Ik werd er helemaal zenuwachtig van. Eindelijk een flits. Haar manager zei dat hij de foto's zonder flits waarschijnlijk mooier vond. Willemiek gaf haar een artikel uit de krant en vroeg of ze het wilde hebben. Ja dat wilde ze. Toen José haar in lens wilde laten kijken riep hij Cies! [fonetisch]. Cesaria gaf Willemiek nog een compliment over haar jasje. We zijn er wel 10 tot 15 minuten binnen geweest!  

We hebben geen vragen gesteld, we waren zo verbijsterd dat we naast haar zaten! Bij het afscheid zoenen op haar wangen. Buiten waren we nog helemaal van slag... in de kleedkamer geweest bij Cesaria.....

naar 2006: